Bij de kassa

Posted: 19th december 2011 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , , , , , , , ,

Locatie: de supermarkt aan het einde van mijn straat.
Tijd: drie minuten, van 16.25 tot 16.28.
Wie ik zie en hoor: een gezette vrouw achter de kassa en een man met een bril in een ruime jas.

Een pak vla gaat door haar handen. Blieb. Een blikje perziken op sap. Blieb. Ze weegt het plastic zakje met witlof.

‘Houdt u het een beetje vol?’ De vrouw vraagt het de man, terwijl ze zoekt naar de code voor witlof.
De man is even stil. ‘Het gaat’, antwoordt hij, ‘maar het is een zware tijd..’
De vrouw toetst de witlofcode in. ‘Ja zeg, vertel mij wat.’

Blieb. De witlof schuift in de richting van de man. Ze pakt het pak wc-papier. Blieb.
Hij wendt zijn blik af van de vrouw. ‘Ik heb het er niet zo makkelijk mee’, zeg hij.
De ogen achter zijn bril worden vochtig, terwijl hij het plastic zakje met witlof in zijn tas probeert te stoppen.

‘Nee ja, dat snap ik’, antwoordt de vrouw. ‘Bij mij is het deze week drie jaar geleden.’
De man kijkt haar kort aan. ‘Bij mij net een half jaar.’
‘Tsja’, zegt ze. ‘Het is niet makkelijk, he?’

‘Nee.’ Ze kijken allebei naar beneden. ‘Dat is dan 4,85’.
Hij zoekt in zijn portemonnee. Geeft haar een briefje van 5.
‘Tot ziens maar weer.’ Ze overhandigt hem 10 en 5 cent.

De hand van de man trilt, terwijl hij het wisselgeld ontvangt.
‘Dag’, zegt hij zachtjes. Hij draait zich om en pakt de boodschappen in zijn rechterhand.
Zijn linkerhand veegt langs zijn gezicht terwijl hij wegloopt. Zijn schouders nog dieper gebogen.

De vrouw achter de kassa zucht. Volgende klant, lees ik op het digitale scherm.
Ik ben die volgende klant. ‘Goedemiddag’, zegt ze tegen me. Ze kijkt me niet aan.
‘Goedemiddag’ zeg ik, voorzichtig. Ik wil wel iets zeggen, maar…

Blieb. Een pak yoghurt. Blieb. Een brood. Blieb. Bananen.

Blieb

… ik weet bij God niet wat.

Blieb

  1. Harmen schreef:

    Bijzonder. Kan me helemaal voorstellen dat je niet wist wat je moest zeggen. Menselijke interactie speelt bij de Appie doorgaans zo’n kleine rol dat ik haast vergeet dat ik er omgeven word door mensen met hun eigen sores…

  2. rumbekpost2 schreef:

    Mooi toch… Zo is het leven. Deze kassa observatie doet me toch meer verlangen naar de nieuwe hemel en aarde.