Morgen ben ik voor het eerst jarig! Het voelt alleen anders dan mijn eerste verjaardag. Wat ik bij mijn gewone verjaardagen doe is een lijstje maken. En dat leek me voor nu ook een goed idee: Waar was ik een jaar geleden?
Archive for the ‘Observaties’ Category
Jarig!
Posted: 27th augustus 2015 by Inger van Nes in ObservatiesTags: Amsterdam, Fiets, Jarig, Ongeluk, Vreeland
Eerste verjaardag
Posted: 14th augustus 2015 by Inger van Nes in ObservatiesTags: Dankbaar, Ongeluk, Verjaardag, Verwerking
Over twee weken, op achtentwintig augustus, vier ik mijn eerste verjaardag. Met geliefden en familie, net als achtentwintig en een half jaar geleden. En ik ben dit jaar weer een kind geworden: “Wanneer ben ik jarig mama?” “Nog niet lieve schat, nog twee weken wachten.” “Hoe lang is twee weken?” “Als je weer op […]
Liefdesverdriet
Posted: 6th augustus 2015 by Inger van Nes in ObservatiesTags: eenzaamheid, Ongeluk, Verzekering
Lief Nederland, Je hebt me gered. Zonder jou zat ik hier nu niet. Huilend achter mijn computer. Maar ik snap je niet. Ik ben opgevoed om zuinig te zijn en altijd te sparen. Dat heb ik ook gedaan. Ik heb geleerd dat ik mij moest verzekeren, ‘omdat je nooit weet wat je een ander ooit […]
Iets meer dan vijf maanden geleden schreef ik hier voor het laatst. Alles daartussen is een brij van fietsongeluk, ziekenhuis, revalidatiecentrum, beter worden en me thuis proberen te vermaken. Waar ik op dit moment een aantal zaken in mis. Ik mis werk, me nuttig voelen en iets bijdragen. Ik mis de huiskamers van mijn vrienden. […]
Huilen
Posted: 8th juli 2014 by Inger van Nes in ObservatiesTags: Mensenrechten, vluchtelingen, Vluchtkerk, Voetbal, Vreemdelingen
Met buikpijn stap ik vanavond op de fiets. Niet vanwege de een of andere halve voetbalfinale, maar omdat ik naar de Vluchthaven ga. Ik ben er al maanden niet geweest. En daar ben ik nou bepaald niet trots op. Wel hoor ik van Karim, mijn daklozenkrantverkoper, bijna iedere dag hoe het daar gaat. “Er is […]
De trein vanaf Den Haag
Posted: 12th juni 2014 by Inger van Nes in ObservatiesTags: Reizen, Trein, Verdriet
Als eerste zie ik haar blote benen. Mijn eerste gedachte denkt ‘maar die mogen toch niet op de treinstoelen liggen? Dan zie ik dat ze op haar koffertje rusten, midden in het zijpad. Ik ga schuin tegenover haar zitten, mijn lange benen naast haar uitgestrekte. Haar benen hebben sproetjes en geen schoenen aan. Twee witte […]
Zuster Columba
Posted: 10th mei 2014 by Inger van Nes in ObservatiesTags: Columba, Dankbaarheid, Iona, ontmoeting, Reizen
Zeven jaar geleden ontmoetten we elkaar. Zuster Columba werd bijna 70 en we gingen naar Iona. Zij was de oudste van ons reisgezelschap. Ik de jongste. ‘Ik kan niet geloven dat ik eindelijk naar Iona ga, mijn hele leven heb ik hier al van gedroomd.’ Ze knijpt in mijn hand. ‘Ik ben als jong meisje door […]
De Schaduwkade – 4 mei
Posted: 4th mei 2014 by Inger van Nes in ObservatiesTags: 4 mei, Amsterdam, Dodenherdenking, Nieuwe Keizersgracht, Schaduwkade
4 mei. Dodenherdenking. De stemming zit bij mij al goed in. Ik heb de afgelopen twee dagen gelezen in ‘Onderduiken als Anne Frank’. Dus ik ben stil. En wil naar een stille plek. Ik loop naar de Schaduwkade. Nieuwe Keizersgracht, Amsterdam. (73 jaar geleden ook wel bekend als de ‘Joodschegracht’) De huidige bewoners kwamen er […]
Oude liefde roest
Posted: 24th april 2014 by Inger van Nes in ObservatiesTags: Afscheid, Amsterdam, Fiets, Liefde, Stad
Er zijn liefdes – en vriendschappen – die voorbijgaan. De meeste, eerlijk gezegd. En er is één, die is gebleven. Jij kwam in mijn leven op mijn veertiende. Veertien jaar geleden. Blauw en schitterend. Spiksplinternieuw. Je droeg mijn boeken. Bracht me iedere dag naar school. Elf kilometer heen met tegenwind, elf kilometer terug tegen de wind. […]
De Vluchtkerk – één jaar geleden
Posted: 29th november 2013 by Inger van Nes in ObservatiesTags: De Vluchtkerk, Goot500, vluchtelingen, Wij Zijn Hier
De laatste vrijdag van november. Vandaag precies één jaar geleden. Het was koud, heel erg koud. Ik kende Oumar nog niet. Langs Mama Fatima, Bayissa, Thomas en Younis had ik al jaren geleefd. Ik had Mamadou, Joseph, Ciraque en Tulu nooit gezien. Ben zijn hand nog niet geschud, Francois en Camara nog nooit zien lachen. […]