Liefdesverdriet

Posted: 6th augustus 2015 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , ,
4

Lief Nederland,

Je hebt me gered. Zonder jou zat ik hier nu niet. Huilend achter mijn computer.

Maar ik snap je niet.

Ik ben opgevoed om zuinig te zijn en altijd te sparen. Dat heb ik ook gedaan.

Ik heb geleerd dat ik mij moest verzekeren, ‘omdat je nooit weet wat je een ander ooit nog aan kan doen’.

Dat heb ik ook gedaan.

 

En nu?

Nu voel ik mij eenzaam. Ik ken niemand met twee advocaten. Ik ken niemand met hersenletsel.

Ik ken de rechtsgang niet. Ik weet niet wat er de komende drie jaar daarin met mij en mijn geliefden gaat gebeuren.

Maar we moeten. Daarvoor is zij verzekerd. En ik niet.
De taal van advocaten is mij nieuw. Hard tegen hard.

Ik probeer te begrijpen dat dit niet iets zegt over de mensen die hun vak uitvoeren, maar dat het hier in jouw land blijkbaar zo werkt.

Maar ik snap je niet.

 

Ik snap niet eens waarom ik dit schrijf. Slechte marketing, geen stijl of rijm. Ik noem alleen de verzekering en betrokkene bij dit ongeluk niet. Ook weer een kwestie van opvoeding, denk ik.

Kapsel

Posted: 25th maart 2015 by Inger van Nes in Columns
Tags: , , ,
9

Vandaag precies zeven maanden geleden had ik schouderlang en krullend haar. Ik vond het mooi.
Het was zomer.

Een laatste vrije week, voordat ik op donderdag 28 augustus weer mijn eerste werkafspraak had.
Een spannende vergadering, want voor het eerst had ik zelf een voorstel geschreven.

Ik had een blauwe blouse aan, een blauwe bh en onderbroek, een bruine broek, hoge hakken in dezelfde kleur, een wit jasje en een leren tas. Mijn haar zat vast en twee witte oorbellen zaten in mijn oren.

Op die vergadering ben ik nooit aangekomen.
Mijn jasje, blouse, ondergoed, tas en één oorbel zag ik niet meer terug.

Lees verder

Hoe gaat het?

Posted: 18th januari 2015 by Inger van Nes in Observaties
Tags: ,
6

Iets meer dan vijf maanden geleden schreef ik hier voor het laatst.

Alles daartussen is een brij van fietsongeluk, ziekenhuis, revalidatiecentrum, beter worden en me thuis proberen te vermaken.

Waar ik op dit moment een aantal zaken in mis.

Ik mis werk, me nuttig voelen en iets bijdragen.
Ik mis de huiskamers van mijn vrienden.
Ik mis het vermogen om ’s avonds ergens heen te gaan.
Ik mis dat mij niet bijna ieder gesprek wordt gevraagd hoeveel ik eet en hoe het gaat.
Ik mis een hobby waarin ik me kan verdiepen.
Ik mis het om wekelijks geen therapeuten nodig te hebben.

Reade kaartmuurDus hoe het nu gaat, met mij? Naast leerzaam hoe het verwerken van een ongeluk gaat?
Lees verder

Huilen

Posted: 8th juli 2014 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , , , ,
1

havenstraatMet buikpijn stap ik vanavond op de fiets.
Niet vanwege de een of andere halve voetbalfinale, maar omdat ik naar de Vluchthaven ga.

Ik  ben er al maanden niet geweest. En daar ben ik nou bepaald niet trots op.
Wel hoor ik van Karim, mijn daklozenkrantverkoper, bijna iedere dag hoe het daar gaat.

“Er is spanning”, zegt hij. “Spanning omdat we niet weten waar we overmorgen slapen.
Of de gemeente nog iets voor ons gaat doen. Of de krakers. Of jij, misschien?”

Ik heb niets gedaan het afgelopen jaar. Een jaar geleden bij de Vluchtkerk stond ik voor het laatst de pers te woord.
Iedereen stond met zijn of haar matras en tassen buiten en ik wist niet waar ze heen konden gaan.

Die buikpijn. Die buikpijn heb ik vanavond ook. De spanning van het niet weten. De boosheid dat degenen die daadwerkelijk verantwoordelijk zijn – de overheid – niets doen. De buikpijn van mijn eigen schaamte en schuld.

Lees verder

De trein vanaf Den Haag

Posted: 12th juni 2014 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , ,
0

Als eerste zie ik haar blote benen.
Mijn eerste gedachte denkt ‘maar die mogen toch niet op de treinstoelen liggen?

Dan zie ik dat ze op haar koffertje rusten, midden in het zijpad.
Ik ga schuin tegenover haar zitten, mijn lange benen naast haar uitgestrekte.

Haar benen hebben sproetjes en geen schoenen aan. Twee witte pumps staan op de grond.
Een beetje naakt, alleen gelaten en vies van binnen.

Dan kijk ik verder omhoog. Ze huilt. Onder haar linkeroog is de mascara uitgelopen.
Ik zeg niets. Kijk weg.

Lees verder

Zuster Columba

Posted: 10th mei 2014 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , , , ,
2

Inger en ColumbaZeven jaar geleden ontmoetten we elkaar.
Zuster Columba werd bijna 70 en we gingen naar Iona.
Zij was de oudste van ons reisgezelschap. Ik de jongste.

‘Ik kan niet geloven dat ik eindelijk naar Iona ga, mijn hele leven heb ik hier al van gedroomd.’ Ze knijpt in mijn hand.

‘Ik ben als jong meisje door de nonnen vernoemd naar Columba van Iona, de Ierse Heilige die landde op het eiland en vanuit daar het christendom over Europa verspreidde. Maar ik ben er nog nooit geweest. En dat ik nu toch nog mag gaan!’

Ze straalt.

Lees verder

De Schaduwkade – 4 mei

Posted: 4th mei 2014 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , , , ,
2

SchaduwkadeNieuwe Keizersgracht4 mei. Dodenherdenking.

De stemming zit bij mij al goed in. Ik heb de afgelopen twee dagen gelezen in ‘Onderduiken als Anne Frank’.

Dus ik ben stil. En wil naar een stille plek.

Ik loop naar de Schaduwkade.
Nieuwe Keizersgracht, Amsterdam.

(73 jaar geleden ook wel bekend als de ‘Joodschegracht’)

Joodschengracht

De huidige bewoners kwamen er achter dat in de 200 meter van hun straat, in 1942,
meer dan 200 mensen met een Joodse achtergrond zijn weggevoerd en vermoord.

Om de vermoorde bewoners te gedenken en om de massaliteit van de Jodenvervolging zichtbaar
te maken hebben de bewoners van de Nieuwe Keizersgracht ‘De Schaduwkade‘ opgericht.
De namen van de Joodse bewoners staan op de kaderand, tegenover de huizen waarin zij woonde.

Lees verder

Oude liefde roest

Posted: 24th april 2014 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , , , ,
1

Fiets Amsterdam

Er zijn liefdes – en vriendschappen – die voorbijgaan.
De meeste, eerlijk gezegd.
En er is één, die is gebleven.

Jij kwam in mijn leven op mijn veertiende. Veertien jaar geleden.
Blauw en schitterend.
Spiksplinternieuw.

Je droeg mijn boeken. Bracht me iedere dag naar school.
Elf kilometer heen met tegenwind, elf kilometer terug tegen de wind.
Wij waren een team. Zonder mij kwam jij niet vooruit en zonder jou kwam ik nergens.

Tot ik op mijn zestiende een nieuwe liefde kreeg. Lees verder

De Vluchtkerk – één jaar geleden

Posted: 29th november 2013 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , , ,
1

De laatste vrijdag van november. Vandaag precies één jaar geleden. Het was koud, heel erg koud.

Ik kende Oumar nog niet. Langs Mama Fatima, Bayissa, Thomas en Younis had ik al jaren geleefd. Ik had Mamadou, Joseph, Ciraque en Tulu nooit gezien. Ben zijn hand nog niet geschud, Francois en Camara nog nooit zien lachen. Axcmed en Mohammed Ali nog nooit boos gezien. Alice had haar been nog niet gebroken, Osman was nog niet ontdekt als politicus.

Nu is alles anders. Nouja, voor mij dan. Mijn beeld van mensen is positief veranderd (daarover schreef ik eerder)
en een paar weken terug mocht ik op de Goot500 vertellen over dit moment, vandaag precies één jaar geleden:

Inger van Nes Goot500

Maar het verhaal gaat verder… Lees verder

Avondgebed – Nachtzoen

Posted: 29th september 2013 by Inger van Nes in Gedichten
Tags: , , ,
2

Avondgebed

Voor de goede dingen vandaag, die mij zijn gegeven
en waar ik aan heb bijgedragen, dank ik U.

Ik herken wat niet goed ging en vraag u mij daarvan te leren
– en te vergeven.

Ik accepteer wat ik niet kan veranderen
en laat mijn oordeel over mezelf en de ander los.

Vandaag heeft me precies gegeven wat ik nodig had.
Morgen is er weer een nieuw begin.

Naamloos

 Nachtzoen – 27 september 2013 uitgezonden. Over de Vluchtkerk, niet kunnen slapen en dit avondgebed.

Older Entries
Newer Entries