Zeven jaar geleden
Zonder arbeidsongeschiktheids verzekering, zonder een uitkering van het UWV en nadat ik mijn spaargeld had opgemaakt kwam ik terecht in de bijstand.
Een nieuwe wereld ging voor me open. Die van mensen aan de ‘onderkant’ van de samenleving. Waarin je niet alleen rond dient te komen van iets meer dan 1000,- per maand, maar waar ook de gemeente je zo snel mogelijk weer aan het werk wil hebben.
Zes jaar geleden
De gemeente had een onderzoek laten uitvoeren naar mijn arbeidsmogelijkheden. Daar kwam heel duidelijk uit: nee. Voor betaald werk is mevrouw van Nes niet geschikt.
Oke. Dacht ik. Dan koop ik een hond. Want daar heb ik dan hoe dan ook tijd genoeg voor.
Hond kwam. Beetje ingewikkeld en getraumatiseerd type, maar hey, soort zoekt soort toch?
Twee jaar geleden
Vrijwilligerswerk. Dat moet toch wel lukken? En dat lukte. Ik mocht aan de slag als ondersteuner bij Slachtofferhulp Nederland.
Er kwam weer ritme in mijn leven. Ik mocht slachtoffers bijstaan in plaats van er zelf in te blijven zwelgen. Leren over hoe vreselijk mensen elkaar kunnen behandelen én hoe we daar weer uit kunnen krabbelen of mogen opstaan.
Wat bleef was: geen enkele vorm van inkomen.
Deze maand
Heb ik betaald werk gekregen. Bij Stichting VPSG in Haarlem. De naam zegt je misschien nog niet zoveel, ik wist ook niet dat ze bestonden. Maar wat ze doen is prachtig mooi werk.
Ze geven advies en ondersteuning bij seksueel geweld, godsdienst en zingeving. Enerzijds voor slachtoffers van misbruik, anderzijds om het maatschappelijke en kerkelijke taboe over dit onderwerp open te breken.
Praat erover, is één van de slogans. Praat erover als slachtoffer, praat erover als kerkelijke instantie en gemeente. Seksueel misbruik vindt namelijk plaats. Ook in jouw stad of dorp. En mogelijk ook in jouw gemeente of op je werk.
En ik? Ik ben zo dankbaar om weer terug te mogen komen in de religieuze werksfeer.
Hier ben ik thuis.
Mooi, fijn. Goed om op je plek te zijn ?
Dag Inge,
Fijn weer een bericht van je te lezen. Je beschrijft in grote lijnen hoe je leven na zoveel jaar weer zin en inhoud heeft gekregen. Wat ontzettend fijn voor je. Vooral dat het nu betaald werk is bij een organisatie waar je je betrokken bij voelt. Van harte gefeliciteerd hiermee. Van harte alle goeds gewenst!
Hai Inger,
Wat fijn om weer eens een bericht van je te lezen. Ik denk regelmatig aan je, vroeg me af hoe het met je gaat. Wat fijn dat je bijdraagt aan dit belangrijke en zinvolle werk, het steunen van survivors en doorbreken van taboe rondom seksueel geweld in religieuze gemeenschappen en instituties. Dat klinkt als een samenkomst van zaken die heel goed bij jouw passies voor het aankaarten van onrechtvaardigheid en bijdragen aan wereldverbetering passen. Warme groet, Joni
Lieve allemaal, dank voor jullie bemoediging en inspiratie (Joni! ❤️❤️).
Goed om te lezen, Inger.
Je moest een lange adem hebben…. Maar dit plekje lijkt heel goed bij je te passen.
Opkomen en ondersteunen van de beschadigden (wie is dat eigenlijk niet? Maar dat is iets anders).
En, het kerkelijk gebeuren wakker schudden en houden.
Veel succes, houvast en energie gewenst!
Dank voor je update, Inger. Ben erg blij voor je. Alle goeds!
Lieve Inger, wat prachtig dat je zo ver bent gekomen – na (symbolish ook?) 7 jaar. En gefeliciteerd aan Stichting VPSG. Ze zullen een goede aan je hebben! Hartelijke groet, Véronique
Wat geweldig voor je! van harte gefeliciteerd, je bent onmisbaar.
en je deed toch theologie?
Je levensverhaal is gewoon een goeie preek,. kan je die niet es houden in de Oranjekerk in Amsterdam? Er schijnt een tekort aan dominees aan te komen… vanmorgen hadden we ook een candidaat die nog 3jaar moet studeren. Geloven is werk en werk is geloven
Veel plezier in je nieuwe baan, hartelijke groet,mooie zondag, anna
Proficiat, Inger! Geweldig dat je weer een fijne passende baan hebt, dankzij je moed en volharding, en het leven dat altijd weer een weg vindt. Wens je een mooie tijd toe. Hartelijke groet, Lisette