Overzicht
By Inger van NesVluchtelingen
– Huilen: over de laatste avond bij de Vluchthaven
– Vluchtkerk, bedankt!: over wat de Vluchtkerk mij leerde en gaf
– De eerste vraag van God: voor onze minister
– Ter Ziele: overleden bootvluchtelingen aan de Europese grens
– Erbij Horen: over een jongen die een paspoort krijgt
– “Helpen waar geen helper is”: over werken bij de Diaconie
– Mijn schuld: over mensen zonder papieren en de gevangenis bij Schiphol
Mensen en de stad
– De Schaduwkade: over 4 mei en een bijzonder bewonersinitiatief
– Crisis op straat: wat je al niet tegenkomt op straat
– Bij de kassa: een ontmoeting van 3 minuten, in de week voor kerst
– Twee vrouwen: over scheiden en kinderen
– Christen en Homo: over een flirt tussen schip en wal op de Gayparade
– Een koelkastgesprek: over ontkerkelijking en ergens bij willen horen
– Gevonden op straat: over kunst in de stad
– Mijn buurman: over leven in de stad, en het vervolg daarop
– Een avond in februari: over idealisme en twintigers
Leven en Liefde
– Oude Liefde Roest: over mijn fiets
– De liefde is stom: over single zijn in de stad
– Verliefdheid verloren: tsja, het gebeurt soms..
– Mis ik jou?
– De kerk is niet voor singles: ervaringen van singles in de stad
– Slapende trammetjes: over alleen thuis komen
– Voor de deur: over afscheid na een relatie
– De fietsenmaker: over relatieproblemen, investeren en opnieuw beginnen
– De eenzaamste mens: over langs elkaar leven
Dood of verdriet
– Kapsel: over zeven maanden ziek zijn
– Hoe gaat het?: Over wat ik mis na mijn ongeluk
– De trein vanaf Den Haag: over een vrouw die huilt
– Zelfmoord: en een deel 2 n.a.v. reacties
– Bij ongeluk: woorden rond de dood door ongeluk
– Op de grond: kleine tekeningen over wanhoop
Prestatiemaatschappij
– Kracht en Energie: over burn-out
– Mijn masker: over bescherming
– Over leven, alleen in de natuur: over mannen
– Ik speel viool: over perfectionisme en prestatiedruk
– Drukdrukdruk: over alledaagse drukte en eruit komen – vasten
– De eerste vastenweek: een klein verslag van een experiment
De kerk
– Ik zoek een kerkje: wit en stil
– Je bent een schat! over een dienst op zondag met bijzondere mensen
– De kerk ontwaakt: over jong talent in de kerk
– Anders verder: verslag van symposium over nieuwe kerkvormen
– De Burgemeester, een vloek en een preek: impressie van Preek van de Leek
“Dominee X wil vrienden met je worden”: over Facebook en scheiding werk-prive
– Het Gebouw: over geslotenheid van de kerk naar de maatschappij
Geloven en theologie
– Zuster Columba’s verjaardag – op reis met zuster Columba naar Iona
– Verliefde nonnetjes: over toewijding aan God en een klooster
– Luchtig Geloven
– De eerste keer: over orthodox en evangelisch
– Waarheid: en de moeilijkheid daarvan
– Relevante theologie? over de boze burger en afstand tussen wetenschap en maatschappij
– Onthouden: over nieuwe manieren van vasten
– Het einde van geloof: over onze fascinatie met het eindtijddenken
– Contrastnacht: en de daarbij horende tafelrede voor de Nacht van de Theologie
– Google denkt met me mee: tsja…
God en Jezus
– Gebroken: over Jezus
– God: over al en één, over alleen
– God (2): Ik geloof, geloof ik
– Goede Vrijdag: een paar beelden, een paar woorden
Overig
– Black en White: over Zuid-Arika
– Schoonheid: over openstaan voor nieuwe dingen
– In een roes: over Koninginnedag
– Cadeaus: twee mooie boeken in mijn brievenbus
– Mijn stem, haar stem: zincast over Nina Simone
– Put Down Your Weapons! column over de psychologie van wapens
– Vijanden om van te houden: over de mogelijkheid van verzoening bij conflict
Hoi wat een mooie zegen ik wens je het allerbeste voor de rest van je leven. Je bent een schitterend mens mocht je je alleen voelen dan kun je me mailen. Heel veel liefs ons. Ps ik ben ervan overtuigd dat je opdracht nog komt.
lieve inge,
dank voor je zegen en het delen van je verhaal. Ik herkende er veel dingen in. Zoals het verliezen van je intelligentie en de somberheid. Ik heb vier jaar geleden een goedaardige hersentumor gehad en voel me nog steeds kwetsbaar. Maar ik ontdek ook steeds meer dat kwetsbaarheid ook een kracht kan zijn. Luisteren naar mijn lijf verplicht me om te kiezen en de keuze die ik maak doe ik dus weloverwoge en met overgave. iDe gevolgen zijn niet altijd even prettig maar ik leer er steeds beter mee omgaan. Ik wens je toe dat je jezelf de ruimte geeft je nieuwe zijn een plek te geven
veel liefs carla
Dag lieve Pieter en Carla,
Dank voor jullie bemoedigende woorden en verhaal!
Inger