Daar, aan dat meer
Brak hij het brood
Iets dat niet gebroken wordt
Kan ook niet worden gedeeld
Hij deelde het brood
Allen werden gevoed
Ze zeggen van hem
Dat hij als God was
Dat God liefde is
Liefde, groter dan de dood
Hij deelde de liefde
Maar het voedde niet
Dus
Daar, aan dat kruis
Werd hij gebroken
De laatste zin vind ik prachtig
Kom toevallig via via op deze pagina. Wat een prachtig gedicht!
Dat geloof ik nou toch niet, Inger: dat hij zichzelf gebroken heeft.
Moeten wij ook maar niet doen – anderen evenmin als onszelf.
Heej Inger, wat mooi dat je dit inspirerende gedicht met de wereld deelt! En STOER! respect voor jou 🙂
Iets wat niet gebroken wordt
Kan ook niet worden gedeeld
geeft mij te denken…..
Sterk, Inger. Ik voel een diepe waardering voor de gebrokene. Mooi. Wie brak wie? En tussen de regels… hoe deelbaar zijn wij?
Las dit gedicht in een artikel op nieuwwij.nl. Erg raak en rakend.
“Iets wat niet gebroken wordt
Kan ook niet worden gedeeld”
knap om met weinig woorden zoveel te zeggen…
Wat een mooi gedicht: ik schreef hier over in mijn boek (www.iedereen-gaat-dood.nl) en herken me in jouw kernachtige, poëtische woorden!
[…] mij niet zo vaak, dus geef jezelf een schouderklopje. De eerste keer: in 2012, door dit soort blogs. De tweede keer: toen ik over jouw ongeluk hoorde. Ik weet nog waar ik was: mijn eigen […]