Lief Nederland,
Je hebt me gered. Zonder jou zat ik hier nu niet. Huilend achter mijn computer.
Maar ik snap je niet.
Ik ben opgevoed om zuinig te zijn en altijd te sparen. Dat heb ik ook gedaan.
Ik heb geleerd dat ik mij moest verzekeren, ‘omdat je nooit weet wat je een ander ooit nog aan kan doen’.
Dat heb ik ook gedaan.
En nu?
Nu voel ik mij eenzaam. Ik ken niemand met twee advocaten. Ik ken niemand met hersenletsel.
Ik ken de rechtsgang niet. Ik weet niet wat er de komende drie jaar daarin met mij en mijn geliefden gaat gebeuren.
Maar we moeten. Daarvoor is zij verzekerd. En ik niet.
De taal van advocaten is mij nieuw. Hard tegen hard.
Ik probeer te begrijpen dat dit niet iets zegt over de mensen die hun vak uitvoeren, maar dat het hier in jouw land blijkbaar zo werkt.
Maar ik snap je niet.
Ik snap niet eens waarom ik dit schrijf. Slechte marketing, geen stijl of rijm. Ik noem alleen de verzekering en betrokkene bij dit ongeluk niet. Ook weer een kwestie van opvoeding, denk ik.
Het is ook niet te snappen wat er in de samenleving gebeurt, wel erg lastig:-)
dag Inger,
ik las je verhaal in het ND, en zag je op tv. Wat je vertelt raakt me. Ik werk bij professionals in nah (www.nah.nl).
Misschien dat je iets aan deze organisatie zou kunnen hebben, ik werd met name getriggerd door je zin: ik ken niemand met hersenletsel.
(sorry voor mijn reclame maken!)
Pfff… moeilijk, Inger! Blijf zo open over wat je doormaakt. Geen idee waar het ‘goed’ voor is, het lijkt vooralsnog vooral onrechtvaardig, verdrietig en zwaar. Maar je openheid raakt me opnieuw, je bent en blijft een mooi, dapper mens.
Hallo Inger, ik heb met positieve interesse gekeken naar jouw mooie verhaal bij Annemiek Schrijver in het programma De Verwondering waar ik altijd naar kijk. Ik kende je niet als bekende Nederlander, maar je verhaal dat je in alle openheid vertelde tijdens de uitzending trok mij erg aan, vooral als ervaringsdeskundige en als maatschappelijk werker. Ik herkende uiteraard alles wat je vertelde en met name de latente vermoeidheid als vrouw met Niet Aangeboren Hersenletsel kwam mij erg bekend voor! Ik begreep van je dat je graag meer wilde weten over de rest gevolgen van je trauma en hoe je er mee verder zou kunnen en met wie je je ervaring zou kunnen delen. Ik ben dus ook een ervaringsdeskundige en heet Herman en ben een van de weinigen die mijn trauma heeft weten om te zetten in een positieve ervaring, want het heeft mijn leven in positieve zin veranderd. Ik denk dat jij als bekende Nederlander daar ook, net als ik, een positieve bijdrage kan leveren in de bekendheid van Niet Aangeboren Hersenletsel. Wellicht is dat nog een stap te ver voor je, jij bent nu nog zoekende in wat je toekomst perspectief nog kan zijn gelet op de negatieve somatische ervaringen die je nu nog ondervind.
Als je meer zou willen weten over de praktische gevolgen van je trauma ben ik bereid het daar eens met je over te hebben en kan ik je in positieve zin perspectief gaan bieden, want ik vond het verbazingwekkend hoe makkelijk je na je traumatische ervaring in het programma uit je woorden kon komen, was echt buitengewoon! Als je waardevol vind wil ik je als ex-coma patiënt en ervaringsdeskundige je blikveld helpen verbreden als het oom de rehabilitatie van jouw ervaring gaat Inger!