Mijn buurman (2)

Posted: 11th april 2011 by Inger van Nes in Observaties
Tags: , , ,

Tijd: vrijdagavond, 22.15
Plaats: bij hem thuis
Achtergrondmuziek: John Voorhees – Little Shell

Ik zie licht branden, achter zijn gesloten gordijnen. Mijn buurman is thuis. Zijn fiets staat voor de deur.

Een paar weken geleden sprak hij me aan, in de supermarkt. Bij de kassa.
Ik was er niet op voorbereid, had geen blik in de spiegel geworpen. Wist niet dat ik met hem in de rij stond.

Jij woont bij mij in de straat, toch? Hij kijkt me aarzelend aan. Ik zie je vaak langs mijn raam lopen.
Ik schrik, draai me om. Iets verder ja. Achter die bloemetjesgordijnen, één hoog.
Gek eigenlijk, zegt hij, dat zo weinig buren elkaar kennen en gedag zeggen.

We lopen naar buiten. Het is koud, de zon schijnt. Hij draagt een geblokte blouse.

Mijn buurman vertelt dat hij zijn huis tot een klooster heeft gemaakt. Zoekt zin en zichzelf.
Hij heeft zijn tv weggedaan, kranten ook. Zijn telefoon is uit. Hij sport, denkt na, leest boeken.
Probeert alleen te durven zijn.

Ik loop iets verder, hij zwaait. We zeggen gedag.

Nu is het vrijdagavond, een paar weten later.
Ik ben zojuist over de brug gefietst. De brug die de stad en thuis van elkaar scheiden.
Er is geen persoon of wijn aan deze kant.

Mijn fiets draait de straat in. Het is donker. Ik kijk naar mijn open bloemetjesgordijnen.
Mijn blik trekt naar het licht achter de gesloten gordijnen, een paar ramen verderop.
Ik twijfel. Pak mijn sleutels. Doe ze weer terug in mijn tas. Loop naar de deur.
Blijf staan. Klop aan.

Mijn buurman opent. Wat leuk, zegt hij, dat doen te weinig mensen. Zomaar langskomen.
Ik wil je niet storen, zeg ik. Wel een glas wijn.
Hij begrijpt het.

We zitten in het licht, achter zijn gesloten gordijnen.

Onze fietsen staan voor de deur.

  1. ks schreef:

    wederom een pareltje!

  2. […] is zo’n avond, vanavond Waarop ik thuiskom maar nog niet thuiskomen […]